İnsan, benzerliklerin ve karşıtlıkların ötesine aşmaya
tutkun bir mizaçla yaratılmıştır. Kendini kendiyle
sınayan bir varlık olmayı göze aldığı noktada, bu
yazgıya iradesiyle tutunmaya ve benliğiyle katılmaya
başlar. Bu kaynaşma insanın ruhundaki çatışmayı
dindirmez, büyütür. Kaynağını kendi ruhundan alan
ve birbirini nefyeden durumlar, tutumlar ve kimlikler
ortasında, onu gerçek bir bütünlük üzere yolda
tutacak dili ise insana şiir bahşedebilir. İnsanın t ...