Gözleri karanlığa alışan bir insanın ışığa ihtiyacı yoktur. Karanlıktan oldu olası korktuğu için
sımsıkı kapattığı gözlerini nihayet cesaret edip açtığında Demir de öyle düşünmüştü. Tek
yapması gereken, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı karanlık bir labirentte, zihnini
kalbiyle buluşturup aynı çizgide yürümeye ikna etmek ve uzun zamandır haksızlık ettiği
gözlerine güvenmekti.
Paradoks, korkularıyla yüzleşmekten kaçan bir adamın kendini gizli bir tarikatın içinde
...