Eski tıp anlayışında ruh ve bedeni zehirlerden koruyan her türlü deva veya ilaca panzehir denilmiş ve bu terim taşlara dayalı devalar için de yaygın biçimde kullanılmıştır. Panzehir sözcüğünün aslı Farsça pâd-zehr olup zehr sözcüğüne zarar ve fesadı yok eden anlamındaki pâd ön ekinin getirilmesiyle oluşmuştur. Pâd-zehr, ruh ve bedeni dert, keder ve elemlerin ifsat edici etkilerinden koruyup kollayan ilaç ve devalar anlamına gelmektedir. Bir saray hekimi olan Şifâî Şa‘bân Efendi de Şifâiyye adlı ...