Bir yer vardı ki... Korkak yürek çarpıntılarının istilasında; zincir şakırtılarının hüküm sürdüğü, seslerin kısılıp, gözlerin konuştuğu, kalplerin anlaştığı, uysal insanların bakışlarının yere çivilendiği, umutları yıkık, çareleri tükenmiş insan topluluğunun alınıp satıldığı, çığlıklarının duyulmadığı, içlerine seslenerek yürek büyüttükleri, köleleri ve Taciri vardı.
Onların dışında her şey bir masal tadındaydı. Bir tek onlar yalnız, bir tek onlar mahzundu.