”…Krizi atlattı diye rahatlıyor ve yanında oturup yüzünü seyrediyorum. Fakat bir iki dakika geçiyor, geçmiyor, peş peşe üç kere derin nefes alıyor ve sonra aniden duruveriyor. Ya da bana öyle geliyor. Hayır, yanlış görmüş, yanlış duymuş olmalıyım, duran bir şey yok, duran bir şey olmamalı, duran bir şey olamaz diye düşünüyorum. Ama ya durduysa?!… Hipnoz olmuşcasına ona odaklanıyor, donup kalıyorum. Saniyeler sonra beynimde, ani bir elektrik boşalması oluyor, bir ışık yanıp sönüyor, hafızam silin ...