Ne tam olarak geçmişin derinliğinde kalabildim ne de büsbütün içinde bulunduğumuz ana gele bildim. Araftaydım ancak makul bir cevapla duru mu idare etmeliydim. “İşim bitmek üzere, birazdan yiyeceğim.” dedim. “Sen bilirsin” manasında başını sallayıp gitti. Bölmeseydi bilmem daha neler gelecekti hatırıma. Sanırım artık yeme zamanı... Kokusu o kadar eskilere götürdüyse tadı nerelere götürecek kim bilir!..