Bu son gidişi oldu İbonun... Bir daha hücresine dönmedi. Mevsim yine bahardı. Kırılan fidelerin yeniden sürgün vermeye başladığı dirilik ve umut mevsimi... Sinanların, Mahirlerin ve Denizlerin gidişini hatırlatan mevsim.
Yukarda gülümseyerek bakan mavi gözlü bir gökyüzü ve aşağıda utancından ar damarı çatlamış bir yeryüzü... Hayat bu ikisi arasında tüm arsızlığı ve yüzsüzlüğüyle dönmeye devam ediyordu.
Şimdi her yerde rengini kandan alan kırmızı kan çiçekleri... Pembe yanaklarında kırm ...