“Düşüncelerim gurulduyor, açım. Geçmişimle geleceğimi kırık bir kaba döküyorum. Başka malzemem var mı bilmiyorum. Benliğim kırılmış şişeden fayansa akmış, ruhumsa bitik. Beni, ben yapan ne kalmış bilmiyorum. Elimde olan bunlar. Bana, benden kalan bunlar. Harabeye dönmüş evin ortasında duruyorum. Kırık tezgâh dolaplarını kaldırmışım bir kenara, tozlu mutfak tezgâhına koymuşum kırık kabımı. Karıştırıyorum güzelce, çırpıyorum içimdeki tüm hırsı çıkarmak istercesine. Anılar ve yaşananlar birbirine g ...